kadinim..kadinsin..kadin...

Belediye otobusu...Kucuk kiz okuldan evine donuyor...Otobus kalabalik her zamanki gibi..Zar zor bir yer buluyor kendine ayakta ..sigisiyor..Gri bir hava var Istanbul'da..

Arkasinda tuhaf bir sey hissediyor...Sert bir sey...poposunda..anlamiyor..arkasina donup bakiyor..terli ve kirli adami goruyor...adamin eli mi bu??? hafifce hareket etmek istiyor..yana kayiyor...birkac saniye sonra sertlik gene orda...arkasina donup" pardon beyefendi biraz acilabilir misiniz" diyor..terli,kirli yuz yuzsuzce siritiyor "birsey mi oldu canim ? otobus sikisik da "diyor..

Herkes onlara bakiyor...kiz cevap veremiyor..kacamiyor..kalakaliyor arkasindaki sertlikle..onu tasa ceviren sertlikle...o sertlik bir cok otobuste arkasinda duruyor...kiz susup kaliyor..otobuslerden nefret ediyor...

Sokaktayiz..beyoglu..genc kiz elinde sigarasi koca dumanlar cekerek ilerliyor..ustunde mini bir etek ayaginda postallar..saclari pembeye boyanmis guaj boyalarla..her cektigi duman ozgurlugun ifadesi..her postalli adim  guc alameti sanki...

"kiz mi erkek mi bu yaaa"
"sissst sigarandan bir nefes versene"
"seni oyle bir yalarim ki sasarsin"
"sac rengi mi bulamadin yahu,gel ben yikarim"
isittigi tum laflar ucup gidiyor havada...her adim bir nefesi cagiriyor...umrunda degil dunya..o yavsak adamlar da umrunda degil..postallari var onun..sigarasi var..

Kurban bayrami...istiklal caddesi...genc kadin evine donmekte..cok kalabalik etraf..onune bakarak yuruyor..kulaklarini duymamaya programlamis...sadece eve varmak istiyor..ork suruleri var sanki etrafinda...bir eve varsa...derken 9-10 yaslarinda bir cocuk grubu goruyor..bayramliklariyla sokaktalar..sirin gorunduklerini dusunuyor..hafifce gulumsuyor..vay haline...her gulusun bir bedeli var...cocuklar bir anda sariyorlar etrafini..eteginin altindan ellerini daldiriyorlar...o minik elleri her yerinde bedeninin..bagiramiyor..kacamiyor..bogazinda koca bir dugumle kaliyor..o kacamiyor ama cocuklar kaciyorlar..kadin o gunden beri cocuklara gulumsemiyor...

gece saat 11...onumden bir sokak kopegi yuruyor..karsidan gelip gecenler once onu sikistiriyorlar sonra beni..yuruyemiyorum..yuruyemiyoruz...bir video oyununun icindeyim sanki..basarirsam kazanacagim..ama neyi??? savruluyorum..savruluyoruz beraber...

o kadinlarin hepsi benim..bendim...susup kaldim..yurudum..savruldum...gulumsemeyi unuttum...

bol pantalonlar giydim..sapkalar taktim gozumu sacimi kapatan..

erkek adimlari attim

kenardan yurudum

ne oldu bana?? hani ana tanricaydim???

ugruma adaklar verilirdi..berekettim..asktim...firtinaydim ben...

asagilandim..yok edildim..cadi olup yakildim..iskence gordum

susmayi ogrettiler acilarla..sustum...

sustuk..dovulduk...ezildik..evlere kapatildik...baski altinda kaldik...haksiz kaldik...seks objesi olduk...itildik

calistik...bagirdik...savastik..direndik..yuruduk..dimdik durduk..ezilmedik...

bugun 8 mart...
1857de new york'da tekstil sektorunde calisan yuzlerce kadin dusuk ucretleri,uzun calisma saatleri ve insanlik disi calisma kosullarini protesto etmek icin greve gitti

bugun 8 mart..dunya kadinlar gunu

bugun ve hergun etegimi giyiyorum..ruzgar ucuruyor hafifce...

tirnaklarim boyali ellerimin ici nasirli olsa da

rujum kirmizi

genc adimlarimi hatirliyorum..postallarim yok artik..topuklarim var...topugumu vuruyorum sokaga..sesiyle cinliyor kulaklarim

otobuse biniyorum..cocuklara gulumusuyorum..

her adim bir ozgurluk..her adim bir direnis olmus

artik susmuyorum...yuruyorum

umrumda degil dunya

kadin degil miyim...